Deze website is gewijd aan het werk van Frits Julius.
Op de pagina met biografisch materiaal is meer over de persoon Frits Julius te vinden.
De intenties die ten grondslag liggen aan zijn werk spreken uit het volgende citaat:

Wij stonden op een basalt­glooiing, dicht boven de rusteloos woelende zee. De zon daalde langzaam neer naar de grens van het verre watervlak en gloeide reeds met milde rode gloed. Boven ons de blauwdoorzichtige hemelsluier; daar voor ons een levendig kleurenspel over het wijde blinkende vlak. Een wonderlijk mooi blauw met donkere tekens en roodbruine glanzen. Dicht bij de oever kwamen de golven in rijen aan. Zij veerden steeds hoger tot donker dreigende wallen en stortten zich met witbruisende rand naar voren. Waar zij voorbij gingen, lieten zij telkens een blinkend, bewegend vlak, versierd met schuimtekening achter zich neer zinken. En daarover gleden wemelende vuurfiguren heen en weer. Telkens verdween het gegloei om elders weer op te lichten en eindelijk gelijk laaiend metaal tus­sen de rotsstenen aan de oever uit te vloeien. […]
Zou iemand nu zeggen: “Zie je wel, hoe het zonlicht wordt teruggekaatst?” — dan werd veel van de heerlijkheid uitgeblust. Waarom? Omdat hij niet de ervaring tot woord liet worden, maar omdat hij met een ingeprente gedachtevorm de ervaring opzij drukte. Men ziet geen terugkaatsing, men ziet een kleurenspel en daarin uit zich de natuur.
Het is niet beleefd een ander mens in de rede te vallen, die net begint zich te uiten. Maar wij vallen maar al te vaak de natuur in de rede, eer dat zij rustig aan het woord kan komen. En evenals een gevoelig mens zal de natuur zich terugtrekken, wanneer zij onbeleefd wordt behandeld.
Alleen wanneer men bereid is, zijn eigen gedachten volkomen tot rust te brengen, kan zij spreken.¹

1. citaat uit het artikel: Ingeprente vormen bij de omgang met mensen en dingen ↩