Toen ik nog een kleine jongen was, groeiden er in onze tuin grote blauwe irissen. Waarom zij bijna de enige bloemen zijn, die ik mij nog herinner uit die tijd, kan ik niet zeggen. Wel weet ik, dat zij een diepe indruk op mij maakten en een grote liefde in mij wekten. Lees verder
Artikelen
De hyacint
Wanneer in het voorjaar de bloei op de bollenvelden begint, wordt heel het landschap geverfd met machtige kleuren en rijke geuren vervullen weldra de ruimte. Maar hoe indrukwekkend dit ook is, de echte natuurliefhebber ziet meer in het kleinste onkruidplantje dan in die kleurenzee. Lees verder
Ingeprente vormen bij de omgang met mensen en dingen
Een jong mens wordt op de omgang met andere mensen voorbereid door het inprenten van beleefdheidsvormen. Deze vormen zijn in de eerste plaats daartoe bestemd de andere mens te eren en tot zijn recht te doen komen. Heeft een mens een tekort aan zulke vormen, dan dreigt het gevaar, dat hij de andere mens te weinig laat gelden en dat hij hem zelfs opzij drukt. Hoe is het op andere gebieden? Lees verder
Over het wezen van licht en duister I. De bomen en het avondgoud
Na zulk een dag vol licht brengt de avond nog een verhoging van alle heerlijkheid. De neergaande zon begint een gloeiend gordijn uit geel en goud geweven omhoog te trekken. Hoe meer zij daalt hoe meer de goudstrook boven de horizon uit rijst en hoe warmer, ja, hoe vuriger haar gloed wordt. Lees verder
Over het wezen van licht en duister II. Beeld en kiem in de natuur
Nu willen wij nog eens aanknopen bij de beelden, zoals deze in een vorig artikel geschetst zijn en trachten iets meer van de inhoud weer te geven. Soms kunnen wij het grote het beste benaderen door ons te richten op de spiegelingen, die het werpt in het kleine. In dit geval willen wij een kruidachtige plant, die zich geleidelijk ontwikkelt en daarbij zijn bloemen ontplooit en zaad vormt, in gedachten volgen. Lees verder
Over het wezen van licht en duister III. Het spel als spiegeling en voortzetting van de schepping
Wanneer men gedurende vele jaren telkens weer op zoek is gegaan naar het wezen der natuur, nu eens als bedelaar omdat men hongerig was en niets had te bieden, dan weer als welkome gast met wie zij graag een blijmoedig speels of soms ook een diep ernstig gesprek wilde voeren, dan kan het gebeuren dat zij zelf ons roept. Zij is dan bereid ons te ontvangen met haar gelaat even onthuld, terwijl zij zich meestal achter half doorzichtige sluiers verbergt. Lees verder
In de ban van de kabouterwereld
Het was een wonderlijke winter. Al dagenlang schommelde het weer tussen vorst en dooi op en neer. Of eigenlijk vroor het doorlopend een heel klein beetje, terwijl de bleke zon telkens voor een lichte dooi zorgde. En zoals het zo vaak is: zodra de natuur zich op een grensgebied ontplooit, vertoont zij een wonderlijke drang tot speelsheid. Lees verder
De geschiedenis van de wagen en de ontwikkeling van het ik-bewustzijn, deel 1
a. De voorbereiding der mechanisatie van het leven op aarde tijdens de oud-mexicaanse cultuur
In Amerika bestond voor de verovering door de Europeanen geen volk dat gebruik wist te maken van de rollende beweging. En toch hebben zich daar in het Westen op verschillende plaatsen machtige en bloeiende stadsculturen ontwikkeld.
Dit hoogst merkwaardige feit kan, eenmaal tot raadsel geworden, als één van de beste uitgangspunten gelden bij het doorgronden van de zin en de oorsprong van de techniek. Lees verder
De geschiedenis van de wagen en de ontwikkeling van het ik-bewustzijn, deel 2
e. Afleiding van de wagen uit het dierenrijk
Wat is nu eigenlijk het wiel? In het wiel van een rijdende wagen hebben wij de mechanisering van de stappende of dravende beweging te zien. Het stappen van de paardenpoten wordt tot de wentelende opeenvolging van de spaken en tot de voortgaande beweging van de omtrek van het wiel. De wagens, de auto’s, de fietsen zouden wij loopwerktuigen moeten noemen. Lees verder
De Jonkvrouw in de grot. Een blik op het wezen van Leonardo
Er zijn zeer weinig schilderijen bekend, die zonder enige twijfel aan Leonardo toegeschreven mogen worden. Menigeen zal dus die weinige wel met bijzonder veel aandacht bekeken hebben en als een innerlijk beeld in zich omdragen. Des te vreemder kan het ons dan aandoen, wanneer wij ontdekken, dat er met betrekking tot het onderwerp van de “madonna in de grot” een grote dwaling heerst en wanneer daarbij bovendien iets raadselachtigs naar voren komt wat zelden of nooit wordt opgemerkt. Lees verder